Toespraak burgemeester Kolff tijdens de solidariteitsbijeenkomst 20 maart 2022
Hoe zou het zijn
als ieder moment
je angst zou bezorgen?
Angst voor de avond,
angst voor de morgen?
Hoe zou het zijn
Als er op elke hoek
Gevaar zou dreigen?
Angst om te praten,
angst om te zwijgen?
Hoe zou het zijn
Als je je nergens
Veilig zou wanen?
Angst om te lachten,
Angst voor je tranen?
Hoe zou het zijn:
Angst voor de dood,
Angst voor het front?
Hoe zou het zijn als
Vrijheid niet bestond?
(Een gedicht van Irma Moekestorm)
Het is oorlog.
Op slechts twee landen van ons vandaan……is het oorlog.
Oekraïne is het nieuwe slagveld waarop westerse waarden worden bevochten.
De Oekraïense regering was bezig een nieuwe identiteit te creëren. Een eigen identiteit zonder bemoeienis van een ander. Een identiteit die past bij de waarden van de Europese Unie.
En het is niet iets van de laatste jaren. Al eeuwen beschouwen mensen zich Oekraïner. De naam Oekraïne is 800 jaar oud en betekent 'grensland',
En ook nu 800 jaar later is die naam van grote betekenis. Het is de grens tussen het oosten en het westen. En daarom nu helaas het middelpunt van agressie.
Tijdens de Russische Revolutie in 1917 was voor het eerst sprake van een zelfstandig en internationaal erkend land. De Oekraïense Volksrepubliek.
De Sovjet-Unie slokte het op tot in 1991. Na de val van het communisme werd Oekraïne wederom een onafhankelijke democratie. Een soevereine staat.
En sindsdien bouwt Oekraïne verder aan een eigen identiteit. Een identiteit die zich steeds verder en verder verwijderd van de Russische identiteit.
En die identiteit probeert de Russische president te verpletteren. Met een ongekende agressie worden de inwoners van Oekraïne aangevallen.
We hebben allemaal de beelden in Oekraïne gezien en ik moet eerlijk zeggen dat ik soms weg kijk.
Niet weg kijk van al het leed of van alle hulp die de inwoners van Oekraïne nodig hebben maar ik kijk soms weg omdat ik de beelden niet kan verdragen.
Beelden van jonge vaders die vrouw en kinderen naar de grens brengen en zelf teruggaan om het land te verdedigen.
Beelden van ouderen die hun huizen uitgetild worden omdat ze zelf hun eigen huis niet meer kunnen verlaten.
Beelden van ouderen die hun huis niet willen verlaten.
Beelden van kapotgeschoten huizen.
Beelden van vernietiging, de 21ste eeuw onwaardig.
Maar ook beelden van jonge Russische soldaten die geen idee hebben waar ze aan begonnen zijn en het allerliefste terug naar huis willen.
Want zij staan in de frontlinie soms te schieten op familieleden. Vaak gedwongen door hun superieuren.
Ik kan er met mijn verstand niet bij dat de bevolking van Oekraïne zoveel onrecht wordt aangedaan.
De oorlog in Oekraïne is dichtbij. Alleen Duitsland en Polen liggen tussen Oekraïne en ons land in.
Ongekend dat op het Europese continent een complete bevolking geconfronteerd wordt met zoveel vreselijk geweld en ongekend dat de Russische president zich een soeverein land denkt te kunnen toe-eigenen, terwijl de bevolking zelf echt een compleet andere toekomst voor ogen heeft.
De ontwikkelingen in Oekraïne zijn uiterst zorgelijk. Een situatie waarbij - en ik heb het eerder aangegeven - ook bij mij meermaals de rillingen over de rug lopen.
Samen met de andere landen in Europa en de Verenigde Naties vormen we een eenheid en wordt de druk op Rusland opgevoerd, zonder onnodige provocatie van een onberekenbare tegenstander.
Het is juist nu belangrijk dat we het hoofd koel houden en een warm hart hebben voor de Oekraïense bevolking en voor elkaar. En daarom is het fijn hier met elkaar te zijn.
Dank aan het Platform Dordtse Kerken voor het initiatief!
Deze situatie vraagt ook in ons land en in onze stad om eenheid en volle aandacht voor elkaar.
We mogen ongelofelijk blij zijn dat we in Nederland en in onze eigen stad mogen leven in vrijheid. De oorlog in Oekraïne geeft maar weer eens aan hoe belangrijk het is te realiseren dat democratie, vrede en veiligheid niet vanzelfsprekend zijn.
Ik ervaar het oprecht, zeker nu, als een voorrecht hier te mogen wonen en in alle veiligheid mee te beslissen over de toekomst van onze stad.
Wij kunnen helaas vanuit hier niet meebeslissen over de toekomst van Oekraïne. Wat we wel kunnen doen is de vluchtelingen uit Oekraïne een warm welkom bieden.
Er zoals altijd zijn er ook lichtpuntjes.
Heel veel Dordtenaren staan klaar om de vluchtelingen warm welkom te heten. Er wordt van alles en nog wat uit de kast getrokken om onze gasten zo goed en zo kwaad op te vangen.
De Dordtse vrijwilligersorganisaties hebben - overigens net als tijdens de coronacrisis - de handen ineengeslagen en gaan de krachten bundelen om zoveel mogelijk hulp te bieden.
Een soort Licht voor Dordrecht 2.0.
Binnenkort gaat de website Dordtvooroekraine.nl online. Hier kunnen mensen zich aanmelden om te helpen en gerichte vragen stellen.
Mw. Elly van Weenum is hier aanwezig voor meer informatie.
Ook de Dordtse kerken zijn aangesloten. Echt geweldig om te zien dat dit gebeurt. Hier staat een trotse burgemeester.
Een van de vele lichtpuntjes in deze donkere tijd is ook de opvang van een jonge moeder en haar pasgeboren baby in het Babyhuis hier in onze stad.
De moeder en dochter moesten noodgedwongen schuilen in een ijskoude kelder.
-18 was het!
Als ik mijn zoontje van een paar maanden oud instop om te gaan slapen, denk ik aan dat pasgeboren kindje dat in oorlogstijd geboren is en vecht tegen de kou.
Via wat omzwervingen zijn moeder en kind opgenomen in het Babyhuis waar ze rust hebben en hopelijk, voor zover het kan, vanaf nu een goede start met elkaar kunnen maken.
Want het is ze zo gegund. Net als al die andere inwoners van Oekraïne.
En zo proberen wij Dordtenaren te doen wat we vinden dat we moeten doen. Wij zijn een gastvrije stad en helpen onze gasten als zij hulp nodig hebben.
We weten nu nog niet hoeveel mensen wij hier in onze stad mogen verwelkomen. Wat we wel weten is dat we er zo goed als klaar voor zijn. Niet alleen klaar om onderdak te bieden. Maar ook om onderwijs te geven, medische- of psychische hulp te bieden, en voor sport en andere bezigheden te zorgen.
En dat kan niet alleen door de hulp van professionals maar zeker ook alleen met hulp van vrijwilligers. Ik neem daar mijn petje voor af. Het is een zware klus maar wel een klus waar we met elkaar voor gaan.
Van mensen helpen, krijg je energie. Dus Dordt gaan bruisen.
We gaan er vanuit dat het gezond verstand, de democratie en de eenheid van zoveel landen en hun inwoners zullen overwinnen.
Tot die tijd is het echt van groot belang ook in deze situatie naast elkaar te blijven staan. Ik merk dat, hoewel onze gedachten vrijwel continu uitgaan naar de Oekraïense bevolking, het leven hier gewoon doorgaat.
En dat is goed. We leven in een vrij en veilig land. Daar zijn we trots op en dat laten we zien. Zo moet het.
Ik wil graag afsluiten door samen met u een moment van stilte in acht nemen om met elkaar stil te staan bij de verschrikkelijke oorlog waar de Oekraïners mee geconfronteerd worden.
Wouter Kolff
Burgemeester